Herkes sadece "evet" dediğinde - geçmişe bakarak grup düşüncesinden kaçınmak
Baş sallamalar, onaylayıcı mırıltılar, odada boş bakışlar. Bir retrospektif en iyi ihtimalle böyle olmamalı. Ancak birçok ekip tam olarak bu tür durumlardan bahsediyor. Bir takımın beş üyesinin görüşleri, daha önce yapıcı bir tartışma olmaksızın nasıl oluyor da bir anda birleşiyor? Psikolojide bu tür bir uyum Grup Düşüncesi (Buna grup düşüncesi denir.
En kötü durumda, grup düşüncesi felaket boyutlarında kötü kararlara yol açabilir. Ancak endişelenmeyin: grup düşüncesinin belirtilerini, altında yatan nedenleri ve ekip içinde kötü kararlar alındığında bununla nasıl başa çıkacağınızı anladığınızda, bu psikolojik fenomenle başa çıkabileceksiniz.
Grup Düşüncesi Örnekleri
Muhtemelen grup düşüncesinin bariz ölçekteki en bilinen örneği, John F. Kennedy yönetimindeki ABD hükümetinin Fidel Castro’yu devirmek için Küba’yı işgal etmeye karar verdiği 1961 yılındaki Domuzlar Körfezi işgalidir. Manevra yanlış gitti ve Küba 1100’den fazla esir aldı.
Psikolog Irving Janis bu terimi ilk kullanan kişidir Grup Düşüncesi 1961’de ABD hükümetinin karar alma süreçlerini açıklamak için kullanmıştır. Vardığı sonuç, aşırı uyum çabası şeklindeki işlevsiz grup etkileşimi ve iletişim davranışının kötü kararlara yol açtığı yönündeydi (Janis, 1972).
Grup düşüncesi, “bireylerin, yüksek düzeyde uyumlu bir grubun üyesi olduklarında, grup üyelerinin oybirliği için çaba göstermesi, alternatif yolları gerçekçi bir şekilde değerlendirme motivasyonlarını bastırdığında içine düştükleri bir düşünce biçimidir.” — Irving Janis (1972, s. 9)
Gruplar önce alternatifleri tartmadan karar verirler. Bunun somut olarak ne anlama geldiği şu sözde örnekle açıklanabilir Abilene Paradoksu oldukça iyi (Harvey, 1974):
Sıcak bir günde, Teksas’ta bir aile terasta domino oynamaktadır. Kayınpeder akşam yemeği için 53 mil uzaklıktaki Abilene’e gitmeyi önerir. Koca kabul eder. Karısı sıcak ve uzun yol nedeniyle çekinceleri vardır ama diğerlerini hayal kırıklığına uğratmak istemez ve o da kabul eder. Son kabul eden kayınvalide olur; uzun zamandır Abilene’e gitmediğini söyler.
Yorgun düşen aile akşam saatlerinde uzun yolculuktan döner. Yolculuk gibi yemekler de iyi değildir. Dört kişiden biri ilk başta dürüst olmayan bir şekilde iyi bir yolculuk olduğunu söyler. Kayınvalide aslında evde kalmayı tercih edeceğini ve sadece diğerlerinin iyiliği için geldiğini söyler. Karısı da dürüstçe kimseyi hayal kırıklığına uğratmamak için geldiğini söyler. Son olarak kayınpeder, geziyi ilk başta diğerlerinin terasta sıkılacağını düşündüğü için önerdiğini açıklar.
Grupta, içlerinden hiçbirinin yapmak istemediği bir şeyi yapmış olmalarına şaşkınlık hakimdir - sadece hiç kimse fikrinin aslında nasıl olduğunu açıkça söylemediği için.
Bu kapsamda Abilene Paradoksu Bu durum siyasi yanlış adımlarla kıyaslanamasa da, grup düşüncesinin sonuçlarının ne olduğunu göstermektedir.
"Birçok ekip üyesi konuşmaya cesaret edemiyor!"
Bu zorluğu çözün
"Çok fazla beklenmedik sorun ve hatayı geç bir aşamada keşfediyoruz!"
Bu zorluğu çözün
"Neden bazen basit bir retrospektif hazırlamak saatlerimi alıyor?"
Bu zorluğu çözünGrup Düşüncesi için Koşullar ve Belirtiler
Prensip olarak, grup düşüncesi üç faktörün karşılıklı etkileşimi ile desteklenir.
- Yüksek düzeyde grup uyumu: Grup uyumu, paylaşılan görüşler ve karşılıklı sempatiden kaynaklanan “biz duygusu “dur. En iyi durumda, yüksek uyum ekip ruhuna yol açar; ancak ne yazık ki, ekip üyeleri olumlu iklimi ihlal etmek yerine genel görüşe katılmayı tercih ettiklerinden, grup düşüncesi gibi olumsuz sonuçları da olabilir.
- Kurumun yapısal kusurları: İkinci koşul ekipte değil, organizasyon yapısındadır. Eğer yapısal hatalar varsa, örneğin ekip ilgili bilgilere kapalı ise (örneğin yönetim kurullarında olduğu gibi, çünkü süreçler hakkında çok az bilgi şirket içinde yukarıya doğru aktarılır), her yönden aydınlatılmış kararlar alınamaz. Ekibin çok yönlendirici bir liderliği de sorunlu olabilir, çünkü bazen lider kişinin görüşü varsayılır.
- Durumsal bağlam: Ekip, zaman baskısı gibi dış faktörler nedeniyle çok fazla psikolojik stres altındaysa, kararlar genellikle iyi düşünülmez.
Sosyal psikolog tarafından yürütülen bir deney Solomon Ash (1951) Çok çarpıcı: Bir gruba üç çizgiden hangisinin referans çizgisiyle aynı uzunlukta olduğunu belirleme görevi verilir.
Grubun çoğunluğu açıkça yanlış bir çözüm seçerse, denek de aynı çözümü seçer. Bu nedenle, grup düşüncesi için semptomatik olan şeylerden biri de yüksek düzeyde uyumdur. Ek olarak, ekipler genellikle dışarıdan gelen saldırılara karşı kendilerini yenilmez hissederler, çünkü davalarından çok emindirler. İlginç bir husus da, tekdüzelik baskısının kararların oybirliğiyle alındığı varsayımına yol açmasıdır - ancak hiçbir zaman açık bir onay ifade edilmemiştir. Bir ekip üyesinin sessizliği, diğer şeylerin yanı sıra genel görüşe bir onay olarak kabul edilir.
Grup düşüncesinin meydana geldiği ekiplerin davranışları, esas olarak uyumla karakterizedir. Peki bu oybirliği arayışına karşı ne yapılabilir - özellikle de retrospektiflerde meydana gelirse?
Grup düşüncesini önlemek - retrospektiflerde grup düşüncesine karşı ne yapılabilir?
Grup düşüncesinden kaçınmanın basit ama etkili bir yolu, önce anonim olarak fikir sormaktır. Bunu, örneğin, retro öncesinde belirli konulara ilişkin maddeler sorarak ve ardından sonuçları retroda tartışarak yapabilirsiniz. Echometer’nin retro aracı da bu şekilde çalışır: psikolojik öğeleri kullanarak ilginizi çeken konuları kaydedebilir ve bunları retrospektifi tasarlamak için kullanabilirsiniz. Anonimlik sadece her ekip üyesine görüşlerini ifade etme fırsatı vermekle kalmaz, aynı zamanda bunu psikolojik olarak güvenli bir ortamda yapar.
Anonim anketin tartışılmasında grup düşüncesinden kaçınmak için, başlangıçta herkesin söz sahibi olmasının ne kadar önemli olduğu ve ekipte “lider konumundaki” kişilerin önce geri çekilmesi gerektiği vurgulanmalıdır. Bu, bu kişilerin görüşleriyle bir çıpa oluşturmalarını veya daha fazla tartışma için ortak bir zemin ima etmelerini önleyebilir.
Dışarıdan görüş almak da faydalı olabilir. Örneğin, diğer ekiplerin bireysel üyeleri ya da müşteri temsilcileri dışarıdan görüş alabilecek kişilerdir. Retro’yu dışarıdan gelenlere açmak istemiyorsanız, bir Advocatus Diaboli karşı argümanlar yardımıyla grubun görüşüne kimin meydan okuyacağını belirlemek.
Ekibinizde görüş bildirme konusunda genellikle sessizlik olduğunu veya bireylerin görüşlerinin aceleyle kabul edildiğini fark ederseniz, ekibin grup düşüncesi eğilimi olup olmadığını düşünmelisiniz. Neyse ki, böyle bir durum söz konusuysa, ekipte en uygun kararların alınabilmesi için bunu önlemenin nispeten basit yolları vardır. İlk adım, ekipteki bu olgunun farkına varmak ve bununla hedefe yönelik bir şekilde başa çıkmaktır. Sonuçta içgörü, iyileştirmeye doğru atılan ilk adımdır.
#LosGeht’in #Cürekliİyileştirme
Hala uygun bir retro tahta arıyorsanız (60+ retro yöntemle), makalemiz size bu konuda yardımcı olabilir: Karşılaştırıldığında en iyi retro boards.
Kaynaklar
Asch, S. E., & Guetzkow, H. (1951). Grup baskısının yargıların değiştirilmesi ve çarpıtılması üzerindeki etkileri. Gestalt Psikolojisi Belgeleri, 222-236.
Harvey, J. B. (1974). Abilene paradoksu: Anlaşmanın yönetimi. Örgütsel Dinamikler, 3(1), 63–80. https://doi.org/10.1016/0090-2616(74)90005-9
Janis, I. L. (1972). Grup düşüncesi kurbanları: Dış politika kararları ve fiyaskoları üzerine psikolojik bir çalışma. Houghton Mifflin.
